Kerktoren Nijland

Links en midden huidige toren en kerk. Rechts: Restauratie 1988
Bron rechter foto: http://www.friesscheepvaartmuseum.nl

Huidige eigenaar: Stichting tot Behoud van Monumenten in de gemeente Súdwest-Fryslân.
Eerdere eigenaren: Algemeen: Doorgaans behoorden de torens van oorsprong bij de (vaak katholieke) kerk. Napoleon onteigende  de meeste torens en zo kwamen ze in handen van de overheden. Daarna: Gemeente Wymbritseradiel en gemeente Sûdwest-Fryslân.
Adres: Tsjerkegrêft 2, Nijland
Monumentnr: 39796
Naam: Nicolaas kerk
Architect: torenrestauratie 1988 S. Lautenbach
Bouw data:

• Toren: laat-13de eeuw
• 1615 of 1685 verhoogd
• 1866 recht gezet
• 1967 Gerestaureerd
• 1988 Gerestaureerd
• Kerk: 1525-1550
• Ingang zuidzijde circa 1600

Type torenspits: 'ingesnoerde spits'

De kerk, oorspronkelijk gewijd aan Nicolaas van Myra, staat op een omgracht kerkhof. De eenbeukige kerk heeft een toren uit de 13e eeuw met een ingesnoerde spits. Het schip met steunberen en vijfzijdige koorsluiting werd in de 16e eeuw gebouwd met delen van de voorganger. De ingang aan de zuidzijde heeft een fronton uit 1664 (Anno MDCLXIV) met een hoofdgestel gedragen door twee consoles met wapenschilden en een engelenkopje. De kerk en het omgrachte kerkhof zijn rijksmonumenten.
De gebeeldhouwde kraagstenen in het koor zijn voorzien van een ster, een lelie en het wapen Hottinga. In 1862 werd de opening tussen koorhek en gewelf dichtgemaakt. Het interieur wordt gedekt door een stucgewelf uit 1872 naar ontwerp van A.Breunissen Troost. Achter het stucgewelf gaat een houten tongewelf schuil. De preekstoel (1659) heeft de inscriptie S.P.Q.N. Senatus Populus Que Nova Terra (bestuur en bevolking van Nijland). Het doopvont (17e eeuw) staat op een stander uit 1968. Het doophek werd in 1968 verwijderd. Het orgel uit 1840 is gemaakt door Willem van Gruisen.
            

bron: http://nl.wikipedia.org/wiki/Nicolaaskerk_(Nijland)

Toegangs brug	Wijzerplaat uit 1988 Met datering 1576	Toegangs deur kerk	Orgel

Legende ontstaansgeschiedenis kerk
In de dertiende eeuw wilden de bewoners van de drooggevallen Middelzee een kerk bouwen. Maar wat ze overdag opbouwden werd ’s nachts weer afgebroken. Ze zagen er Gods hand in en besloten tot een godsgericht. Twee ossen werden voor een wagen met bouwmaterialen gespannen en het land ingejaagd. Waar ze de volgende morgen gevonden zouden worden, daar zou de kerk gebouwd worden. Men vond de ossen met brandende waskaarsen tussen de hoorns in een rietpoel. Op die plek werd de kerk gebouwd.Van de eerste kerk resteert nog de zware, ongelede toren.

De tegenwoordige kerk - een rijksmonument - is gebouwd in de periode 1530–1550. De oude toren werd bij die gelegenheid verhoogd. Het ruime laatgotische gebouw is voor een deel uit afbraakmateriaal van de eerste kerk opgetrokken. In de jaren 1870-1872 kreeg de kerk een stucinterieur met veel ornamenten. Sindsdien gaat de oorspronkelijke eikenhouten draag- en kapconstructie schuil achter een stucgewelf.

Bron:http://www.kerknijland.nl/default.aspx?lIntNavId=4048